Historii Ośrodka nie można zamknąć w datach, cyfrach i wydarzeniach. Na podstawie niektórych danych można jedynie stwierdzić, że dzieje są bogate, barwne i żywe. Historię tworzą przede wszystkim ludzie dzięki swojej pracy.

Początek szkolnictwa specjalnego na terenie Rawy Mazowieckiej związany jest z utworzeniem pierwszych klas specjalnych w Szkole Podstawowej nr 2 w 1965r. Uczyły w nich panie: Zofia Murawska i Aleksandra Lawenda. Z czasem powołano samodzielną Szkołę Podstawową Specjalną, a do grona nauczycieli dołączyła p. Wiesława Bąk.

W następnych latach dla potrzeb szkolnictwa specjalnego oddano budynek na ulicy Łowickiej i nadano nowo utworzonej instytucji nazwę Państwowy Zakład Wychowawczy, w skład którego weszła szkoła podstawowa i internat.

Placówką kierowała p.Aleksandra Lawenda. Powiększyło się także grono pedagogiczne. Z tym miejscem swoje życie związali nauczyciele: Zofia Murawska, Wiesława Bąk, Elżbieta Zaremba, Elżbieta Naumienko, Zuzanna Szcześniak, Barbara Strutyńska,  Alicja Szubert, Anna Śledzińska, Zofia Rzeźnicka, Helena Judzińska, Barbara Chylak, Marian Rataj, Jan Lesiak i Ryszard Węglarski.

Wielkim wydarzeniem w dziejach szkolnictwa specjalnego w Rawie Mazowieckiej było oddanie do użytku nowego budynku na ul. Przemysłowej 2. Nowa szkoła oraz internat w znaczący sposób poprawiły warunki nauki dzieci niepełnosprawnych oraz pracę nauczycieli.

We wrześniu 1972 r. naukę w nowej szkole rozpoczęło 262 uczniów. Kierownictwo placówki objęła mgr Helena Kwiatkowska, która kierowała nim do marca 1991r. Kierownikiem internatu została Aleksandra Lawenda, dyrektorem szkoły - Sławomir Monarski.    

Lata 70 – te, to przede wszystkim odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej patronce Ośrodka Marii Grzegorzewskiej; uhonorowanie szkoły Medalem Komisji Edukacji Narodowej; nawiązanie współpracy z Wyższą Szkołą Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, obecnie Akademia Pedagogiki Specjalnej; utworzenie Zasadniczej Szkoły Zawodowej o kierunku ślusarz - uczniowie odbywali praktyki w Zakładach Narzędzi Pomiarowych; współpraca z zakładem pracy chronionej Spółdzielnią Inwalidów „Rawianka”, gdzie uczniowie z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną zdobywali praktyczne umiejętności, przygotowujące ich do pracy. Placówka zmieniła także nazwę na Państwowy Zakład Wychowawczy.

        

Nową formą pracy, której podjęli się nauczyciele, to nauczanie szpitalne. Utworzono wtedy oddziały szkolne przy Szpitalu Rejonowym w Rawie Mazowieckiej. Był to rok 1980. Niezwykle ważnym i uroczystym wydarzeniem w tamtych latach były ogólnopolskie obchody 25 – lecia „Nieprzetartego Szlaku” zorganizowane na terenie  Ośrodka. Osiem lat później byliśmy współgospodarzami kolejnej uroczystości. Odbył się zlot drużyn „Nieprzetartego Szlaku” z terenu województwa skierniewickiego i      

          

nastąpiło uroczyste odsłonięcie obelisku w Wołuczy – miejscu urodzin prof. Marii Grzegorzewskiej. Powstała „Szkoła Życia” dla uczniów z głębszą niepełnosprawnością intelektualną, w której utworzono 5 oddziałów. Za działalność na rzecz ruchu nowatorskiego Ośrodek otrzymuje medal przyznany przez Wojewódzką Radę Postępu Pedagogicznego. W 1984r. Placówka po raz kolejny zmienia swą nazwę na Specjalny Ośrodek Szklono – Wychowawczy. Nazwa ta przetrwała do 2007r.

 Od kwietnia 1991r. obowiązki związane z kierowaniem placówką przejmuje mgr Maria Mrowińska.

Kolejne lata przynoszą dalsze zmiany i nowe rozwiązania w pracy z młodzieżą niepełnosprawną intelektualnie. 1 Września 1996r. powołano do życia Szkołę Przysposabiającą do Pracy dla uczniów z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną, a w Zasadniczej Szkole Zawodowej utworzono nowe kierunki kształcenia w zawodach: kucharz i stolarz.

Ważne zadania wdrożenia reformy oświaty stanęły przed nowym dyrektorem SOSW mgr Januszem Zwolińskim. 1 września 1999r. reforma systemu szkolnego objęła także szkolnictwo specjalne. W miejsce ośmioletniej szkoły podstawowej specjalnej, powołano sześcioletnią Szkołę Podstawową Specjalną i trzyletnie Gimnazjum Specjalne. Utworzono pierwszy Zespół Rewalidacyjno – Wychowawczy dla uczniów z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. Oddano do użytku salę rehabilitacyjną, wyposażoną w specjalistyczny sprzęt do usprawniania dzieci z różnego rodzaju dysfunkcjami narządów ruchu. 

W lutym 2001 roku nastąpiła kolejna zmiana na stanowisku dyrektora Placówki. Została nim mgr Elżbieta Naumienko. W dalszym ciągu następowały zmiany w Placówce polegające na dostosowywaniu jej do ciągłych zmian w oświacie. 

W październiku 2001r. uroczyście otworzono pracownię komputerową. Dzięki pomocy sponsorów powstało 10 dobrze wyposażonych stanowisk pracy. W roku szkolnym 2002/2003 po raz pierwszy w historii szkolnictwa specjalnego uczniowie przystąpili do sprawdzianu i egzaminu gimnazjalnego przeprowa-dzanego przez CKE. Powstała nowa pracownia gastronomiczna i utworzono w naszej Placówce Ośrodek Egzaminacyjny do przeprowadzania etapu praktycznego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w zawodzie kucharz małej gastronomii. W tamtym czasie była to jedyna placówka egzaminacyjna na terenie dawnego województwa skierniewickiego. Na egzamin przyjeżdżali do nas uczniowie z Łowicza, Skierniewic, Opoczna oraz szkół zawodowych na terenie Rawy.

W 2004 r. ramach akcji „Pracownia internetowa w szkole podstawowej” Ośrodek otrzymał nowoczesną pracownię komputerową, a w bibliotece szkolnej powstało centrum multimedialne, wyposażone w 4 stanowiska komputerowe. Wznowiono organizację turnusów rehabilitacyjnych dla dzieci. Dokonywano remontów i potrzebnych modernizacji. Wymieniono m.in. ogrodzenie od ulicy Przemysłowej.

Z uwagi na zmniejszająca się liczbę dzieci, nowy dyrektor mgr Paweł Malik, powołany na to stanowisko w lipcu 2006 r.,  wystąpił do Starostwa Powiatowego w Rawie Mazowieckiej z propozycją  utworzenia w naszej Placówce Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii, który istnieje od 1 września 2007r. i w związku z tym, po raz kolejny, Placówka zmieniła nazwę na Zespół Placówek Specjalnych, a co za tym idzie, poszerzyła także zakres swoich działań, związanych z prowadzeniem socjoterapii dla młodzieży zagrożonej niedostosowaniem społecznym.

W ciągu 47 lat istnienia szkolnictwa specjalnego na terenie miasta zmieniali się nauczyciele, warunki ich pracy, dyrektorzy i  władze. Nie zmieniło się jedno – idea szkolnictwa specjalnego i zadania nauczycieli pracujących z niepełnosprawną młodzieżą, które od czasów ich wielkiej twórczyni prof. Marii Grzegorzewskiej pozostają niezmienne i wymagają od nas ciągłych poszukiwań, pomysłowości i przezwyciężania rutyny.